Gabinet zobaczyć będzie można w sobotnią Noc Muzeów. Ale także m.in. Celę Czarownic i zrekonstruowany apartament, w którym mieszkał Gorbaczow, który odwiedził Szczecin w 1988 r. Warto zajrzeć we wszystkie kąty, bo w połowie czerwca ma się rozpocząć półtoraroczny remont skrzydła północnego Zamku. A na dziedzińcu pokaz walk Drużyny Grodu Trzygłowa i koncert zespołu Bubliczki i spektakl teatru Ognia Lascar.
Fot. Cezary Aszkiełowicz / Agencja Gazeta
Zanim w sobotę zaczniemy to wszystko zwiedzać, dyrektor Zamku Książąt Pomorskich Barbara Igielska pokazuje ?Gazecie? skarby, które w kierowanej przez nią instytucji są dla niej najcenniejsze.
Fot. Cezary Aszkiełowicz / Agencja Gazeta
- Najważniejsza jest dla mnie Wielka Mapa Księstwa Pomorskiego, która dała początek powstania Gabinetu Lubinusa - mówi Barbara Igielska. - A teraz jeszcze otrzymaliśmy dofinansowanie na publikację naukową dotyczącą Lubinusa i na interaktywną mapę Lubinusa.
Wielka Mapa Księstwa Pomorskiego przygotowana została przez Eilharda Lubinusa w latach 1610-1618. - Uważa się ją dziś za jeden z najbardziej okazałych zabytków kartograficznych ówczesnej Europy, wykonano ją bardzo dokładnie i z wyjątkową artystyczną pieczołowitością - opowiada Igielska.- Autor spędził sporo czasu w terenie, odwiedzając liczne wsie i miasta Pomorza, dwukrotnie pokonując całe terytorium objęte badaniami.
Na zewnętrznej krawędzi mapy znajdują się panoramy 49 najważniejszych ówcześnie miejscowości. W trakcie wojny trzydziestoletniej oryginalne miedziane płyty zaginęły; odnaleziono je w 1756 r. w Stralsundzie i wykonano z nich w 1758 r. kolejne tłoczenie. Egzemplarz eksponowany w Zamku Książąt Pomorskich pochodzi z tego właśnie, wydania. - Jest on szczególnie cenny ze względu na doskonały stan zachowania - podkreśla pani dyrektor.
Następny skarb?
- Sarkofag Bogusława XIV, ostatniego władcy Księstwa Pomorskiego z dynastii Gryfitów, jest najbardziej okazały pośród tych prezentowanych na ekspozycji w Muzeum Zamkowym - wskazuje Igielska. Księcia pochowano w krypcie grobowej dopiero siedemnaście lat po śmierci. Wcześniej sarkofag spoczywał w komnatach. Po umieszczeniu w niej zwłok księcia wejście zamurowano, gest ten miał stanowić symboliczny koniec Księstwa Pomorskiego.
Fot. Grzegorz Solecki / Zamek Książąt Pomorskich
W plenerze dużego dziedzińca Barbara Igielska poleca się zatrzymać przy tablicy Barnima III, która ufundowana została w 1543 r. przez księcia Barnima XI. Władca w zbroi, który opiera się na dziewięciopolowej tarczy herbowej książąt pomorskich, w ręku trzyma paradny miecz. Niemiecka inskrypcja u dołu określa księcia mianem dobrego, sławiąc go jako fundatora kościołów i klasztorów, a także zręcznego polityka, dzięki któremu na Pomorzu zapanował pokój. Płyta znajdowała się początkowo w kościele zamkowym św. Ottona.
- Za to inna tablica erekcyjna (fundacyjna) Barnima XI, pochodząca z 1538 r. jest niezwykle barwna i efektowna - pokazuje płytę, która znajduje się na dużym dziedzińcu na elewacji skrzydła wschodniego zamku.
Piątym skarbem jest barokowy zegar wieżowy pochodzący z 1693 r. Powstał w celu uczczenia zwycięstwa Szwedów w wojnie z Brandenburgią, zamiast wcześniej planowanego obelisku. - Dziś zegar wygląda intrygująco i zaskakująco, ale już w czasach swojego powstania był uznawany za dosyć osobliwy - uśmiecha się dyrektor Zamku.
Przedstawia poruszającego oczami zgodnie z ruchem wskazówki zielonego maszkarona, w którego ustach znajduje się cyfra pokazująca dzień miesiąca. Dolna tarcza ozdobiona gryfami wskazuje minuty i kwadranse. Nad tarczą widnieje otoczona dwoma szwedzkimi lwami na wpół złota, na wpół granatowa kula, obracająca się podług kolejnych faz księżyca. Mechanizm zegara uległ zaś całkowitemu zniszczeniu podczas II wojny światowej. Obecny mechanizm został zamontowany w trakcie remontu zamku pod koniec lat 70. ubiegłego wieku.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze