Dwa znaki drogowe są często mylone zarówno przez pieszych jak i rowerzystów. Są bardzo podobne do siebie, ale oznaczają diametralnie różne zasady poruszania się dla obu grup.
Znak pierwszy: na niebieskim tle sylwetka roweru i pieszych przedzielona jest pionową kreską.
Andrzej Kraśnicki jr
To oznacza, że mamy do czynienia z drogą rowerową i położonym obok chodnikiem. Piesi nie maja prawa chodzić po drodze rowerowej, rowerzyści wjeżdżać na chodnik. To najbardziej czytelne i bezpieczne rozwiązanie.
Znak drugi: na niebieskim tle sylwetka roweru i pieszych przedzielona jest poziomą kreską.
Andrzej Kraśnicki jr
To oznacza, że mamy do czynienia z chodnikiem, szlakiem dostępnym dla pieszych i rowerów, gdzie przestrzeń dla obu grup jest wspólna. Nie ma po prostu odseparowanych szlaków. I tu ważna uwaga - pieszy na takim szlaku ma pierwszeństwo, a rowerzysta musi zachować ostrożność. Czyli najlepiej nie rozpędzać się. W Szczecinie taki pieszo-rowerowy chodnik znajdziecie m.in. na ulicy Arkońskiej. Po jednej stronie ulicy jest droga rowerowa (taka jak opisana wyżej), a od strony szpitala wspólny szlak.
Andrzej Kraśnicki jr
To problem zasługujący na szczególną uwagę ze względu na duży ruch pieszych jak i rowerów i powszechnie błędną interpretację pewnej linii z betonowej kostki.
Przed wjazdem na teren Jasnych Błoni są znaki, które nie pozostawiają wątpliwości. To opisane wcześniej znaki informujące o wspólnej dla przestrzeni pieszych i rowerów przestrzeni (sylwetki przedzielone poziomą kreską). Na Jasnych Błoniach nie ma (!) wydzielonej drogi rowerowej. Wielu rowerzystów (i pieszych) sądzi, że jest inaczej i wskazuje na pasy w alei platanowej wyznaczone przez linię z betonowej kostki. Być może miały one w zamyśle projektanta wyznaczyć drogę rowerową, ale w ślad za tym nie poszły znaki. I dobrze, bo Jasne Błonia to typowo rekreacyjna przestrzeń i nie ma sensu wytyczać tam rowerowych autostrad. Co to jednak oznacza w praktyce? To o czym wspominaliśmy wcześniej. Rowerzyści muszą uważać na pieszych, nie mają prawa krzyczeć i dzwonić przeganiając ich z deptaka, a piesi krzyczeć i przeganiać rowerzystów na ?drogę rowerową?, której przecież nie ma. Rowerzyści mogą w związku tym poruszać się wzdłuż Jasnych Błoni ulicami czego jednak nie zalecamy. Lepiej spokojnie przejechać przez Błonia. Tym bardziej, że zarówno wjazd na nie i zjazd od strony Urzędu Miasta jest świetnie oznakowany i możemy to zrobić zgodnie z przepisami.
Andrzej Kraśnicki jr
Bardziej problematyczny jest przejazd przez ul. Piotra Skargi. Są tam dwa przejścia dla pieszych: przy IPN oraz przy kiosku ze słodyczami. Przejazd rowerowy wyznaczony jest tylko w tym drugim miejscu. A czym jest przejazd rowerowy? O tym dalej.
Przejeżdżanie rowerem przez przejścia dla pieszych budzi najwięcej awantur z kierowcami, którym z reguły szybko jadący rower nagle wyskakuje przed maskę. Nie brakuje jednak miejsc, gdzie ulicę w poprzek można pokonać legalnie. To tzw. przejazdy rowerowe, które są wyznaczone obok pasów dla pieszych. Przejazd dla rowerów jest wyznaczony przy pomocy białych kwadratów przypominających przerywane, szerokie linie. Najbardziej znanym i uczęszczanym jest przejazd przez ulicę Zaleskiego między amfiteatrem, a Różanką. Rowerzyści mają tu pełne prawo przejechać przez ulicę nie zsiadając ze swojego pojazdu. Muszą jednak zachowywać się jak piesi. Nie mają automatycznego pierwszeństwa czyli przed przejazdem należy zwolnić, czasem zatrzymać się, upewnić się czy kierowca nas widzi, ustąpi. Tu możemy polegać jedynie na kulturze kierowców gotowych zatrzymać się widząc z reguły spore grupy pieszych oczekujących na przejście na drugą stronę.
W Szczecinie nie brakuje miejsc, gdzie jadąc rowerem ma się bezwzględne pierwszeństwo wobec kierowców przecinających drogę rowerową. Czają się w tym jednak pewne pułapki. Oto pierwszy przykład: ulica Chopina.
Biegnąca wzdłuż tej ulicy droga rowerowa to świetny przykład trasy wyznaczonej wzdłuż ruchliwej drogi, do której dochodzą drogi podporządkowane. Zgodnie ze znowelizowanym ponad trzy lata temu prawem rowerzysta jadący drogą rowerową wzdłuż drogi z pierwszeństwem przejazdu ma taki sam przywilej jak kierowcy: ma pierwszeństwo nad pojazdami nadjeżdżającymi z boku, z ulic podporządkowanych. I tak. np. kierowca wjeżdżający na ul. Chopina z ul. Broniewskiego musi ustąpić pierwszeństwa rowerzystom jadącym wzdłuż ulicy Chopina. To oznacza, że musi najpierw zwolnić (czy też zatrzymać się) przed przejazdem rowerowym, a dopiero później podjechać do wylotu na ul. Chopina. Nie może (widząc rower) zablokować wyznaczonego na jezdni przejazdu dla cyklistów, bo to tak jakby wyjechał na środek skrzyżowania i stanął.
Aleją między jezdniami prowadzi najpopularniejsza droga rowerowa w Szczecinie spełniająca rolę komunikacyjną i rekreacyjną. Pomiędzy placem Armii Krajowej (magistrat), a placem Grunwaldzkim droga rowerowa przechodzi przez kilka skrzyżowań. Tylko na jednym z nich jest sygnalizacja świetlna. Jak się zachować na pozostałych skrzyżowaniach? Sytuacja jest bardzo prosta: rowerzysta pokonujący przejazdy rowerowe na skrzyżowaniach z ul. Niedziałkowskiego, Mazurską i Wielkopolską (jeśli na tej ostatniej nie działa sygnalizacja) ma pierwszeństwo przed samochodami przecinającymi al. Jana Pawła II w poprzek. Ustąpić muszą też ci kierowcy, którzy skręcają z al. Jana Pawła II w ulice podporządkowane. Rowerzyści jadą więc na takich samych zasadach jak kierowcy poruszający się główną ulicą.
Sytuacja zmienia się po dojechaniu do placu Grunwaldzkiego. Żeby na niego wjechać trzeba pokonać przejazd rowerowy. Tu rowerzyści tracą pierwszeństwo, podobnie jak i kierowcy wjeżdżający na rondo.
Andrzej Kraśnicki jr
Podobnie jest na zjeździe z ronda...
Andrzej Kraśnicki jr
...a także na placu Lotników. Rowerzyści jak piesi są zdani na kulturę kierowców, którzy powinni przepuścić (w szczególności tych ostatnich) jeśli widzą, że takie osoby chcą pokonać jezdnię.
Za sprawą wyznaczenia wzdłuż ul. Piłsudskiego pasów rowerowych to temat, który należy teraz do najważniejszych. Pasy kończą się bowiem przed rondami i zaczynają dopiero za nimi. Co zrobić na samym rondzie? Jak bezpiecznie nim się poruszać?
Największym zagrożeniem dla rowerzysty jadącego rondem są kierowcy, którzy zjeżdżają z niego w boczne ulice. Często nie zauważają, że mają z prawej strony rowerzystę, który wcale nie zamierza zjechać z ronda. Zajeżdżają mu drogę, zdarza się, że spychają mając go w martwym polu lusterka.
Rozwiązanie jest bardzo proste. Jadąc wokół ronda zewnętrznym pasem trzymamy się jego środka. W ten sposób uniemożliwiamy kierowcy jadącemu za nami wyprzedzenie nas ?na żyletkę? na pasie i zajechanie nam drogi. Czy takie zachowanie rowerzysty jest zgodne z prawem? Tak! Prawo pozwala cyklistom na jazdę środkiem pasa ruchu w sytuacji gdy pas ruchu umożliwia jazdę w kilku kierunkach naraz. Ten wprowadzony w 2011 roku przepis pozwala więc jechać środkiem pasa przed skrzyżowaniem, na skrzyżowaniach oraz na rondach.
O blokowaniu ruchu nie ma mowy, bo kierowcy jadący wokół ronda mają do dyspozycji nawet dwa inne pasy (jak na placu Grunwaldzkim) i dopiero przed zjazdem mogą zjechać na zewnętrzny. I nic się nie stanie, jeśli pojadą kilkadziesiąt metrów za rowerem. Tym bardziej, że przy zjeździe z ronda muszą uważać na pieszych przechodzących przez przejścia dla pieszych i nie mogą z impetem opuszczać skrzyżowania.
Problem w tym miejscu mają rowerzyści jadący od strony placu Grunwaldzkiego w kierunku Jasnych Błoni. Tuż przed placem droga rowerowa kończy się. Jak przejechać przed magistratem nie zsiadając z roweru? Wbrew pozorom to bardzo proste. Zjeżdżamy z drogi rowerowej na ulicę i od razu skręcamy w prawo ustawiając się na po lewej stronie jezdni.
Andrzej Kraśnicki jr
Przepuszczamy samochody jadące al. Jana Pawła II w kierunku Jasnych Błoni. Z naprzeciwka nic nie nadjedzie, bo ulica Felczaka jest jednokierunkowa. Z prawej droga wolna? No to ruszamy, skręcamy w lewo i już jesteśmy na placu skąd już prosta droga na Jasne Błonia.
Andrzej Kraśnicki jr
Manewr tylko pozornie jest skomplikowany. W rzeczywistości jest dużo prostszy, bezpieczniejszy i czytelniejszy dla kierowców niż powszechne w tym miejscu lawirowanie po przejściach dla pieszych.
Uderzenie w tył rowerzysty, który chce zmienić pas ruchu lub wyjechać na jego środek, by skręcić w lewo kończy się z reguły ciężkimi obrażeniami. Co zrobić jeśli nie mamy pewności czy jadące za nami auta zauważą, że sygnalizujemy manewr w lewo? Co jeśli po prostu boimy się to zrobić na ruchliwej drodze? Jest wyjście z sytuacji, choć wymaga pewnej kombinacji. Wyjaśnimy je na przykładzie skrzyżowania ulic Zaleskiego i Wyspiańskiego. Rowerzysta jadący tą pierwszą ulicą od strony ul. Słowackiego chce na skrzyżowaniu skręcić w lewo. Tymczasem z tyłu ciągnie się sznur pojazdów, a że mamy jednocześnie podjazd ciężko tu o sprawny, szybki manewr w lewo. Można zrobić tak: dojeżdżamy przy prawej krawędzi jezdni do samego skrzyżowania i skręcamy najpierw w uliczkę w prawo.
Andrzej Kraśnicki jr
Zawracamy na niej i wracamy na skrzyżowanie. Teraz jednak nasza sytuacja jest idealna. Czekamy tylko na zielone światło i jedziemy na wprost mając pierwszeństwo przed wszystkimi skręcającymi.
Andrzej Kraśnicki jr
Ulica jest przykładem tego jak niedoskonała i budząca niepotrzebne emocje i nerwy jest szczecińska infrastruktura rowerowa.
Na tej ulicy mamy wyznaczoną drogę rowerową. Jest tylko jedno ''ale''. To droga jednokierunkowa. Wąska, asfaltowa (i mocno zarazem zniszczona) nitka dla rowerów prowadzi tylko i wyłącznie w kierunku ul. Zaleskiego.
Andrzej Kraśnicki jr
Znaki pionowe i poziome nie pozostawiają wątpliwości. To oznacza, że rowerzyści jadący od strony ul. Zaleskiego w kierunku ul. Monte Cassino mają wręcz obowiązek jechać po jezdni. A może lepiej jednak drogą rowerową pod prąd? Nie jest to dobre rozwiązanie. Droga jest wąska, ma zniszczoną nawierzchnię, blisko niej parkują samochody. To uniemożliwia bezpieczne wyminięcie się rowerzystów jadących w przeciwnych kierunkach.
Andrzej Kraśnicki jr
Chodzi o odcinek między ul. Santocką, a przejazdem kolejowym w rejonie ul. Twardowskiego. Na pierwszy rzut oka sytuacja wygląda tak: jest ulica, jest asfaltowa nitka drogi rowerowej (przechodząca w połowie w polbruk) i chodnik.
Andrzej Kraśnicki jr
Tyle, że drogi rowerowej tam nie ma. Nie ma bowiem żadnego oznakowania, ani pionowego, ani poziomego. Czyli to co wygląda jak drogę rowerową jest po prostu chodnikiem. Sporo kierowców nie zauważa braku odpowiedniego oznakowania i regularnie trąbią na rowerzystów jadących ulicą wskazując na coś co według nich jest drogą rowerową. Cyklista mógłby dla świętego spokoju zjechać na asfaltową i brukowany dukt, ale naraża się na kłopoty. Po pierwsze wjeżdża na chodnik. W przypadku kolizji z pieszym poniesie pełną odpowiedzialność. Po drugie na ul. Witkiewicza na chodniku wyznaczony jest przystanek - kolejne niebezpieczeństwo kolizji. I po trzecie nawierzchnia tego czegoś co niby jest drogą rowerową jest w fatalnym stanie.
Co ciekawe kiedyś były tu znaki wyznaczające drogę rowerową. Zostały zdjęte, bo ważniejsze okazało się umożliwienie parkowania tym, którzy przyjeżdżają autami na mecz Pogoni.
Andrzej Kraśnicki jr
Nazywanie tego czegoś co jest wzdłuż al. Wojska Polskiego drogą rowerową to nieporozumienie. To pełen przeszkód, poprzerywany szlak z fatalną nawierzchnią.
Droga rowerowa wzdłuż al. Wojska Polskiego nie stanowi spójnego szlaku. Zaczynająca się na wysokości kortów trasa ma kolejno: słupy na środku drogi, przystanek, brak przejazdu rowerowego przez ul. Zaleskiego, znów przystanek, nierówną nawierzchnię, chodnik oznakowany jako droga rowerowa i niespodziewany koniec na wysokości schroniska dla zwierząt.
Andrzej Kraśnicki jr
Andrzej Kraśnicki jr
Po drugiej stronie jezdni nie jest lepiej. Roi się też od niebezpiecznych miejsc. Takie jak skrzyżowanie z ul. Traugutta, gdzie kierowcy skręcający w tę ulicę z al. Wojska Polskiego wpadają na przejście i przejazd rowerowy w chwili, gdy tam także pali się zielone światło.
Andrzej Kraśnicki jr
Mało który kierowca zwalnia też zjeżdżając z al. Wojska Polskiego na stację Shell (przy Rajskim Ogrodzie).
Andrzej Kraśnicki jr
Teoretycznie powinien zwolnić i przepuścić rowery jadące drogą rowerową (jest wyznaczony przejazd). W praktyce wpadają z impetem na przejazd. Lepiej tu bardzo uważać.
To element rowerowej infrastruktury, który wywołuje najwięcej nieporozumień. Zarówno wśród rowerzystów jak i kierowców. Kontrapas to nic innego jak pas ruchu tylko dla rowerów umożliwiający jazdę pod prąd na ulicy, która jest jednokierunkowa dla pozostałych pojazdów. To oznacza, że rowerzysta jadący w tym samym kierunku co samochody nie może poruszać się kontrapasem. Ten nie jest bowiem klasyczną, dwukierunkową drogą rowerową.
W Szczecinie mamy kontrapasy na ul. Rayskiego, Śląskiej, Bolesława Śmiałego, Szymanowskiego, a ostatnio także na ul. Jagiellońskiej.
Andrzej Kraśnicki jr
Wśród rowerzystów słyszałem opinie, że ''i tak będę jeździł kontrapasem w obie strony, bo to jednak pas dla rowerów, auta tam nie wjeżdżają i jest bezpieczniej''. Otóż nie jest. Jadąc kontrapasem w niewłaściwą stronę nie ma bowiem jak bezpiecznie skręcić w prawo czy też wyjechać na skrzyżowanie na końcu kontrapasa. Po prawej zawsze będzie nas bowiem blokował sznur aut.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze