Od strony morza konstrukcję falochronu bronią granitowe bloki, które dotarły w ładowaniach statków ze Skandynawii. Łącznie do budowy użyto milion sto tysięcy metrów sześciennych tego materiały.
- Polskie kamieniołomy są na południu, gdyby więc przewozić to naszą koleją chyba byśmy ją do końca rozwalili - żartuje Wacław Postoła. - Konsorcjum budujące falochron sprowadziło więc granit ze Skandynawii na pokładzie specjalnych statków, które zabierały po 15-20 tysięcy ton kamienia. Zaletą tego rozwiązania było to, że kamienie z pokładów statków trafiały od razu na swoje miejsce.
Oprócz tego do zabezpieczenia użyte zostały X bloki. Betonowe, zazębiające się konstrukcje, które nie mają zbrojenia.
- To świetne rozwiązanie, bo odpada problem korozji - wyjaśnia Postoła.
Każdy element umocnienia jest układany według wcześniej przygotowanego, szczegółowego planu, który zawiera dokładne pozycje GPS poszczególnych elementów.
- Nie ma przypadkowego rzucania umocnień gdzie popadnie - mówi Wacław Postoła.
Na dziennikarzach największe wrażenie zrobił operator koparki, który układał 12 tonowe Xbloki zgrabnie zaczepiając je o łańcuch.
- Chcieliśmy mu nawet pomagać ale zdecydowanie stwierdził, że doskonale poradzi sobie sam - opowiada jeden z pracowników budowy.
Nowy falochron ma 3 kilometry długości. Jego konstrukcja wzmocniona jest m.in. palami o długości nawet 40 metrów, które zostały wbite pod kątem.
Falochron od strony morza chroni port nie tylko Xblokami ale także wysoką na 3 metry betonową ścianą. Za nią, od wewnętrznej strony, jest droga, którą można dojechać na koniec budowli.
Wzdłuż falochronu, od jego wewnętrznej strony, powstaje stalowo-betonowa estakada. Połączy ona położony w głębi lądu terminal LNG ze stanowiskiem przy falochronie, przy którym rozładowywany będzie gazowiec.
Po lewej, wewnętrznej stronie falochronu, powstają dwie platformy (obie finansuje Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście). Na tej położonej bliżej lądu znajdą się m.in. pompownie, przy pomocy których wyładowywany ze statku gaz LNG trafi do położonych w głębi lądu zbiorników.
Kolejna platforma przygotowywana jest do cumowania gazowców. Są już gotowe pomosty i system cumowania pozwalający zdalnie, awaryjnie rzucić cumy.
Jest też betonowy, głęboki zbiornik, do którego w razie awarii systemów przeładunkowych spłynie LNG, by tam odparować. Na zdjęciu powyżej do zbiornika zagląda dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie Andrzej Borowiec.
Dalej jest kawałek nabrzeża, przy którym będzie można zbudować (w razie potrzeby) kolejne stanowisko dla gazowców. Może być to zarówno stanowisko do rozładunku gazu jak i jego załadunku, gdyby w przyszłości okazało się, że Polska może eksportować gaz pozyskiwany z łupków.
Falochron skręca na zachód. Na tym zakręcie jest kawałek obniżonego nabrzeża, przy którym będą mogły cumować mniejsze jednostki zaangażowane w pracę w gazoporcie czyli np. holowniki.
Za zakrętem jest jeszcze miejsce na stanowisko postojowe dla dużych statków, a potem wewnętrzna strona falochronu zmienia się. Zamiast pionowej ściany tworzącej nabrzeże jest już kamienny nasyp. Pomaga on rozbijać fale, które mogły by się dostać do portu wewnętrznego.
Betonowa ściana po prawej stanowi potężną barierę przed falami nadciągającymi od strony morza.
Na zdjęciu poniżej widać wejście do nowego portu w Świnoujściu. W głębi główka oddalonej o 400 metrów ostrogi dobudowanej do starego falochronu wschodniego, która wraz z nowym falochronem tworzy bramę do portu zewnętrznego.
Na samym końcu falochron nieznacznie rozszerza się. Na środku tej główki powstanie wysoki znak nawigacyjny. Całość zostanie osłonięta wysokim, betonowym murem, którego zbrojenie widać na zdjęciach. Dlatego nie ma co liczyć na dobry widok z tego miejsca.
Nowa konstrukcja powstała też od strony starego falochronu wschodniego. To tzw. ostroga, która wraz z nowym falochronem tworzy wejście do portu zewnętrznego. Od ostrogi będzie można poprowadzić w głąb portu nowe nabrzeże, przy którym znajdzie się miejsce na trzy stanowiska dla statków.
Port zewnętrzny będzie miał głębokość 14,5 metra. To oznaczało, że z dna trzeba wydobyć 8,5 mln metrów sześciennych urobku. Dla porównania: średniej wielkości domek jednorodzinny ma tysiąc metrów sześciennych. Prace wykonała holenderska firma Boskalis. To potentat na rynku. Firma wysłała do Świnoujścia kilka dużych pogłębiarek, które z daleka wyglądają jak zwykłe statki. To pogłębiarki ssące, które można w uproszeniu nazwać wielkimi odkurzaczami. Taka jednostka pochłania jednorazowo 11 tysięcy ton urobku. Dla porównania: polskie jednostki, które można spotkać na naszych wodach, zabierają po 1,7 tys. ton.
Do początku października wydobyto 6 mln metrów sześciennych urobku, który wyrzucany jest na dno morza 10 kilometrów od portu.
Przed rozpoczęciem pogłębiania trzeba było oczyścić dno z materiałów wybuchowych. Po wstępnej selekcji okazało się, że do sprawdzenia jest aż 4 tysiące podejrzanych śmieci. Prace wykonywały zespoły nurków-saperów. Śmieci było pełno, bo ta część morza okazała się śmietniskiem różnego rodzaju odpadów, które po wojnie zebrano na terenie świnoujskiego portu. Najbardziej niebezpieczne okazały się brytyjskie miny powietrzne o wyjątkowo skomplikowanym układzie zapalników.
- Przydała się nasza obecność w NATO - mówi Andrzej Borowiec, dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie.
Dzięki temu świnoujska 8 Flotylla Obrony Wybrzeża dotarła do wciąż istniejącej firmy, która w czasach II wojny produkowała ten typ min i uzyskała od niego wciąż tajne informacje pozwalające bezpiecznie rozbroić ładunek.
- Współpraca z 8 Flotyllą była doskonała - potwierdza Wacław Postoła.
Poszukiwania i wydobywanie niebezpiecznych ładunków będą jeszcze kontynuowane na obszarze sąsiadującym z pogłębioną częścią portu.
Wszystko wskazuje na to, że na falochron nie będzie swobodnego wstępu. To oczywiście z powodu sąsiedztwa instalacji LNG. Falochron będzie jednak widoczny z daleka także w nocy. Cały będzie oświetlony.
Na zdjęciu powyżej: pierwsze metry nowego falochronu, a poniżej awaryjny zjazd na plażę.
Falochron będzie kosztował 850 mln złotych ale do tego trzeba dorzucić kilkadziesiąt milionów złotych na usunięcie z dna tysięcy materiałów wybuchowych. Szczeciński Urząd Morski musi postawić też dodatkowe znaki nawigacyjne. Łącznie urząd wyda około miliarda złotych.
- Czyli zmieścimy się w zakładanym budżecie - mówi Andrzej Borowiec, dyrektor Urzędu Morskiego.
Konstrukcja ma być gotowa 31 grudnia tego roku.
Film z wycieczki po falochronie można zobaczyć TU
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze