Gdzie w Szczecinie są najlepsze lody? Ranking (w miarę) obiektywny

Moda na lody tradycyjne, naturalne i rzemieślnicze trwa. Kilka lat temu w mieście można było zjeść głównie w lodziarniach sieciowych. Zmieniło się to, kiedy został otwarty pierwszy punkt z Lodami Marczak. Kolejki przy ul. Piłsudskiego były bardzo duże. To chyba zachęciło innych do otwierania "autorskich" lodziarni. Teraz w Szczecinie jest już kilkadziesiąt punktów oferujących różne - proste i najwymyślniejsze - mrożone desery.

Odwiedziłam kilkanaście miejsc (lodziarnie i kawiarnie). Wszędzie chciałam spróbować dwóch smaków. Żeby było sprawiedliwie, miały być jak najbardziej tradycyjne: śmietankowe bądź waniliowe i czekoladowe. Niestety, nie wszędzie mi się to udało. Te podstawowe smaki chyba nie są modne, bo w niektórych lokalach ich po prostu nie było.

Lody pomagał mi oceniać zawodowy kucharz. Pod uwagę braliśmy głębię smaku, konsystencję, poziom słodkości. Ocenialiśmy je w skali od 1 do 5. W pierwszej kategorii najniższa nota oznaczała smak nijaki, a najwyższa - wyraźnie wyczuwalny, głęboki, przyjemny dla podniebienia. W drugiej kategorii braliśmy pod uwagę stopień zmrożenia, to czy lody są kremowe, czy raczej puszyste, jak szybko się roztapiają. Jedynka oznaczała lody twarde, zbite i "wodniste", zaś piątka - konsystencję kremową lub puszystą, bez kryształków lodu. Ostatnia kategoria dotyczyła poziomu słodkości. Tutaj najniższa nota to lody praktycznie niesłodkie, dwa i pół, to słodycz zbilansowana, zaś pięć to deser zbyt słodki. W ostatecznym rozrachunku przyznawaliśmy ocenę za całość. Jeden to oczywiście lody najmniej smaczne, a pięć - te najsmaczniejsze.

Zadanie nie było łatwe, więc punkty często były przyznawane w połówkach. Wiele lokali zajęło miejsca ex aequo. A to dlatego, że niektórzy wolą lody bardzo słodkie, inni z kolei cenią te puszyste. Każdy ma inne preferencje. Jednak staraliśmy się oceniać smaki i konsystencję jak najbardziej obiektywnie.

Lodziarnia przy ul. Koński Kierat była jedną z pierwszych w Szczecinie, w których można było skosztować lodów w nietypowych smakach, takich jak: paprykarz szczeciński, ser gorgonzola, bazylia i wielu innych. Ciekawostką były też lody dla psów o smaku pasztetowej. Oprócz tego znajdziemy tam takie smaki jak ptasie mleczko, bounty, słony kajmak, oreo.

Chociaż smaków jest tam wiele, to podczas naszej wizyty z klasycznych była tylko wanilia. Zdecydowaliśmy się więc na mały eksperyment i oprócz wanilii wybraliśmy ser gorgonzola. Mieliśmy trochę problemów z obsługą, ale w końcu dostaliśmy rożki ze sporymi porcjami. Lody były dość smaczne, ale nie zachwycały. Największe zastrzeżenia mieliśmy do konsystencji. Waniliowe miały w sobie coś "mącznego", tak, jakby do masy dodany został jakiś proszek (2 punkty). Z kolei gorgonzola były, jak to określił mój pomocnik - "zbyt wodniste" (2 punkty). Jeśli chodzi o smak, to wanilia była trochę gorzka (co mnie osobiście odpowiadało) i mocno wyczuwalna (nota 4). Gorgonzola o dziwo nie była zbyt intensywna. Smak czuło się przy pierwszych kilku liźnięciach. Później dało się odczuć tylko słodycz (nota 2). Poziom słodkości obu smaków oceniliśmy na trójkę. Ostateczna ocena całości - 3.

Do Gelatiamo przychodziłam w miarę regularnie od samego otwarcia. Kusiły mnie informacje, że to z naturalnych składników. Zawsze lubiłam tam sorbet z gorzkiej czekolady czy też lody sezamowe, o smaku masła orzechowego, słonego karmelu. Tym razem byłam nieco rozczarowana. Mam nadzieję, że trafiłam na trochę gorszy dzień lokalu. Za 100 g lodów w Gelatiamo zapłacimy 4 zł. W ofercie lodziarni są także desery i ciasta.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

Znałam ten lokal jako Minus200cafe. Kiedy przyszłam na ul. Jana z Kolna, szukałam charakterystycznego szyldu. Nigdzie nie mogłam go dostrzec. Dopiero kiedy zobaczyłam wnętrze lokalu Pod Żaglami, skojarzyłam, że to jest to samo miejsce.

Specjalnością lokalu są lody mrożone ciekłym azotem. Najpierw w specjalnym pojemniku ląduje przygotowana wcześniej masa, później wlewany jest do niego ciekły azot. Następnie maszyna miesza dwie ciecze ze sobą zmrażając masę. Wszystko odbywa się na oczach klienta.

Smaków do wyboru było kilka. Z klasycznych - tylko śmietanka. Oprócz tego były: nutella, karmelowe masło orzechowe, sorbet malina z różą i mięta z czekoladą. Wybraliśmy śmietankę i miętę z czekoladą. Ciekawe było obserwowanie procesu powstawania lodów. Fajny jest też efekt, kiedy dostaje się już deser w kubeczku. Lody przez pierwszą minutę "skwierczą" i parują. Lody śmietankowe nie były zbyt słodkie (nota 3), za to miętowe aż za bardzo (nota 4,5). Konsystencja obu smaków była dość kremowa, jednak lody szybko się roztapiały. Głębia smaku śmietankowych nie powalała (nota 3), z kolei miętowe w smaku były dość intensywne (nota 4), ale czułam, że nie jest to raczej mięta naturalna. Smaczne były wiórki czekoladowe. Wyraźnie dało się wyczuć, że to starta gorzka czekolada. Nasza ogólna ocena - 3,5.

W lokalu byłam po raz drugi. Pierwszy raz - chwilę po otwarciu. Pamiętam, że jadłam wtedy lody pistacjowe i sorbet grejpfrutowy. Wtedy te pierwsze nie bardzo mi smakowały (chociaż smak pistacjowy jest jednym z moich ulubionych). Za to sorbet był wyśmienity. Mało słodki, intensywny w smaku, z kawałkami owoców. Na pewno warto pójść do lokalu ze względu na sam proces robienia lodów. Jest ciekawy i spodoba się np. dzieciom. Cena - 5 zł za porcję. W ofercie lokalu znajdziemy też ciasta, gofry, napoje.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

To miejsce odwiedziłam po raz pierwszy. "Lodziarnia" w tym wypadku to chyba zbyt wiele powiedziane. Willisch to spore okno, w którym uśmiechnięty pan sprzedaje kolorowe lody. Design jest naprawdę ładny. Jest pastelowo, radośnie, nowocześnie. Dominuje kolor seledynowy. Przy okienku jest zawsze spora kolejka. Stoją w niej głównie dzieci. Lody Willisch, powstały w 1983 r. w Wągrowcu. Teraz to już cała sieć. Lodziarnie działają na zasadzie franczyzy. Te lody rzemieślnicze można znaleźć w 20 polskich miastach.

Znajdziemy tu gałki w kilku smakach: truskawka, mango, oreo, czarna porzeczka, irys, słony karmel oraz śmietanka i kakao z lat 80. Wybraliśmy oczywiście dwa ostatnie. Pierwsze kęsy były naprawdę przyjemnym zaskoczeniem: te lody smakowały jak z dzieciństwa! Trochę jak lody "Bambino" jedzone niegdyś na murku. Smak w obu wypadkach nie był zbyt wyczuwalny (nota 3), ponieważ przyćmiła go słodycz tych lodów (nota 5 w przypadku śmietanki i 4 w kakao). Ale to, że smakowały jak "z tamtych czasów", sprawiło nam dużą frajdę. Konsystencja była prawidłowa: lody były trochę kremowe, niezbyt mocno zmrożone, ale też nie wyróżniały się niczym specjalnym (nota 3). Nasza ogólna ocena to 3,5.

W lodziarni Willisch można skosztować też szejków w różnych smakach i deserów np. o modnym smaku oreo. Porcja lodów nie jest zbyt duża. Kosztuje 4 zł.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

To chyba najnowsza lodziarnia w Szczecinie. Została otwarta na początku maja. Jest spora, ma ładny wystrój, w środku są stoliki, przy których można usiąść, by zjeść lody naturalne lub wypić kawę. W ofercie są także ciastka i ciasta, szejki, smoothie i świeżo wyciskane soki.

Smaków lodów jest naprawdę dużo. Wśród nich sporo opcji wegańskich m.in. vege banan, rozmaite sorbety i lody na mleku owsianym. Oprócz tego można spróbować takich smaków jak sernik z truskawką, malina z bazylią, prażony orzech laskowy, pistacja z białą czekoladą, kwiat róży czy chałwa z pistacją i grejpfrutem.

Staraliśmy się wybrać jak najbardziej klasycznie. Padło na śmietankę i czekoladę z preclami (czekoladowych bez dodatków nie było). To co wyróżniało deser w Lodostacji, to wyraźny, jakby maślany posmak. To była miła odmiana. Jeśli chodzi o konsystencję, oba smaki były na piątkę. Lody te są puszyste i dobrze zmrożone. Dodatkowo w czekoladowych z preclami, sprawdziły się kawałki precli. Ponieważ zrobiły się miękkie, dawały wrażenie, że w środku są lekko słone ciasteczka. Jeśli chodzi o intensywność smaku, to śmietankowe zasłużyły na trójkę z plusem, zaś czekoladowe z preclami na cztery plus. Oba smaki były bardzo słodkie (śmietanka 4, czekolada 5), a to - niestety - po krótkim czasie sprawiało, że słodycz dominowała nad smakiem wiodącym. Ogólna ocena lodów - 4. Porcje są całkiem spore. Koszt jednej to 4 zł.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

To kolejna nowa lodziarnia na gastronomicznej mapie miasta. Pierwszy lokal pod tym szyldem został otwarty w ubiegłym roku w Myśliborzu - rodzinnym mieście właściciela marki Patryka Dutkiewicza. Zanim zaczął wytwarzać lody, przez trzy lata odbywał kursy z ich produkcji, m.in. we Włoszech, w Warszawie i w Koszalinie. Lodziarnia w Szczecinie została otwarta w kwietniu. Cieszy się już sporą popularnością. W ciepłe dni widać w niej kolejki.

Wybór smaków jest naprawdę spory. Codziennie można spróbować czegoś innego. Ciekawe są takie smaki jak prażony nerkowiec, rukola, choco bons czy czekolada z masłem z orzecha laskowego. Ze względu na to, że tym razem nie było czekoladowych, postanowiliśmy spróbować lodów śmietankowych i o smaku oreo.

Lody (chociaż smaczne), są przede wszystkim bardzo słodkie. Poziom słodyczy jednego i drugiego smaku oceniliśmy na 5. Lody miały bardzo dobrą konsystencję. Były kremowe, ale bardziej zwarte niż w innych lodziarniach. To, że są wyjątkowo słodkie, nie zabijało ich smaku. Głębia była bardzo wyraźna. Śmietankę oceniliśmy na 5, zaś oreo na 4,5. W ostatecznym rozrachunku przyznaliśmy tym lodom czwórkę z plusem.

Porcja składa się z dwóch smaków i kosztuje 4 zł. W lokalu Dutkiewicz Lody Autorskie można też usiąść, napić się kawy i zjeść ciasto.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

Włoska kawiarnia tuż nad szkołą tańca Kimama. Miejsce jest przytulne i - oprócz włoskich lodów naturalnych - można tu zjeść ciastko, deser, słone przekąski, napić się kawy lub herbaty.

Smaków jest sporo. Są zarówno klasyczne sorbety jak i lody mleczne. Oprócz tego są takie unikalne smaki, jak np. kaktus. Tym razem skosztowaliśmy tradycyjnej śmietanki i sorbetu z gorzkiej czekolady.

Najbardziej ujęło nas, że lody były mało słodkie (śmietankowe nota 1,5, a czekoladowe 2), dzięki temu smak był znacznie bardziej wyczuwalny. Sorbet z gorzkiej czekolady faktycznie smakował gorzką czekoladą i to nas zachwyciło (nota 5). Śmietanka była mleczna, delikatna i pełna smaku (nota 4). Konsystencja lodów w Giovanni Volpe jest raczej kremowa (ocena w obu przypadkach - 4,5). Jednakże lody te dość szybko się roztapiają. W ostateczności zdecydowaliśmy się przyznać im ocenę 4,5.

Porcja w Quattro Caffe jest spora. Koszt jednego smaku to 4 zł.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

Chyba jedna z ulubionych lodziarni szczecinian. Ze względu na to, że nie przepadam za tłumami, chodziłam tam rzadko. Kolejki w Fabryce Lodów są naprawdę długie. Smak przekonał mnie, że warto zachodzić tam trochę częściej.

To miejsce dla osób, które lubią duże porcje. W porównaniu z pozostałymi lodziarniami, które odwiedziliśmy, są nawet dwa, trzy razy większe (porcja kosztuje 4,50 zł). Smaków jest sporo, praktycznie każdego dnia można spróbować innego. Beza z pomarańczą, herbata owocowa, słony migdał, banoffee czy ricotta z pieczoną papryką. Ciekawostką są na pewno lody fit (każdego dnia inne) - dla tych, którzy starają się trzymać linię. Ponieważ nie było lodów czekoladowych, spróbowaliśmy smaku fit kakao. Do tego oczywiście śmietanka.

Fit kakao miło zaskoczyło. Teoretycznie dietetyczne lody były pełne smaku kakao (nota za smak 5) i bardzo puszyste (nota za konsystencję 4,5). Bardzo odpowiadał nam również poziom słodyczy (nota 1,5). Chociaż porcje były ogromne, można je było zjeść bez ryzyka nabawienia się hiperglikemii. Lody śmietankowe były tak samo puszyste, ale zarazem delikatne i lekko kremowe (nota 5). A do tego pełne smaku (nota 5) i niezbyt słodkie (nota 3). Ostatecznie nota to 4,75.

W ofercie Fabryki Lodów oprócz lodów naturalnych są również koktajle warzywne i owocowe, wafle wytrawne i na słodko, kawy smakowe oraz ciasta.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

Rozpoczęcie sezonu w lodziarni Lody Marczak to zwykle spore wydarzenie dla szczecinian. Już od kilku lat ten lokal kojarzy się mieszkańcom z zapowiedzią lata. W tym roku z okazji kwietniowego otwarcia był koncert na ulicy przed lokalem przy ul. Rayskiego (zagrał zespół Mr Żarko) i ogromna kolejka osób stęsknionych za smakiem lodów od Marczaków.

Na pewno zaletą tych lodów jest, że są produkowane na miejscu, smaki są ciekawe, ale niezbyt eksperymentalne. Wielu mieszkańców chodzi tam na kajmak z solą, masło orzechowe z czarną porzeczką czy też figę w winie porto i miodzie. W tym lokalu nie było problemu ze smakami klasycznymi. Była zarówno śmietanka, jak i czekolada.

Przechodząc do oceny: to lody dla tych, którzy lubią słodkości. Poziom słodyczy lodów śmietankowych został przez nas oceniony na czwórkę, zaś czekoladowych na pięć. Jednakże smak był wyraźny, dobrze wyczuwalny i przyjemny (śmietanka nota 5, a czekolada 4,5). Po kilku kęsach nie miało się wrażenia, że jemy tylko zimną słodką masę. Konsystencja jest bardzo kremowa, ale masa mocno zwarta (oba smaki ocenione na 5). Lody Marczak oceniamy na 4,75, czyli mocne pięć z minusem (za to, że dla niektórych mogą być zbyt słodkie).

Porcje w lodziarni Marczak są nieduże. Cena za jeden smak to 3,50 zł.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

Wracałam tam już kilkakrotnie i nigdy nie wychodziłam stamtąd niezadowolona. Pomimo że porcja lodów w Caffe Pleciuga jest droga (10,90 zł), to sposób przyrządzania deseru, smak i ciekawa forma, są warte tych pieniędzy.

Kawiarnia Pleciuga Caffe jako pierwsza w Szczecinie oferowała lodowe rurki. Na czym to polega? Klient wybiera sobie dwa ulubione składniki (te, które są dostępne, zostały wypisane na specjalnej tablicy). Później na oczach zamawiającego przemiła pani włącza specjalną metalową płytę, wylewa na nią śmietankę (jest też opcja z mlekiem roślinnym) i wrzuca na wierzch konkretne składniki. Potem wszystko miażdży i rozgniata specjalnymi łopatkami, rozsmarowuje na płycie zmrażającej, a na końcu sprytnie formuje w rulony, które następnie przenosi do specjalnego kubeczka. Dla chętnych do lodów dodawana jest bita śmietana i polewa.

Była to jedna z naszych ostatnich stacji, a że nie było możliwości zamówienia lodów w smakach, które wybraliśmy jako punkt odniesienia, postanowiliśmy trochę zaszaleć. Wzięliśmy mango ze świeżo zmielonym pieprzem. To był strzał w dziesiątkę. Mus mango idealnie komponował się z ostrym smakiem. Także za głębię smaku wielka piątka. Lody tego typu nie są zbyt słodkie, otrzymały więc notę 2. Konsystencja jest zwarta, lody są dobrze zmrożone i dość sztywne. Przyjemnie zmieniają strukturę w ustach (nota 5).

Nasza ogólna ocena to duża piątka, jednak ze względu na cenę postanowiliśmy ulokować te lody na drugim miejscu.

W Pleciuga Caffe napijemy się również kawy i herbaty, zjemy ciasto lub pudding z chia.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ

W lokalu przy Jasnych Błoniach, napijemy się kawy i herbaty, zjemy wytrawną tartę, ciasto, deser lodowy i oczywiście lody. Oprócz tego w oczekiwaniu na jedzenie można obejrzeć książki, komiksy, gadżety i. kupić je. Między Wierszami to kawiarnia i księgarnia w jednym. Założyły ją dwa lata temu dwie prawniczki. Taka formuła lokalu była ich marzeniem.

Kawiarnia cieszy się dużym powodzeniem. Wielu mieszkańców przychodzi tu właśnie na lody. Porcja, która składa się z dwóch smaków, kosztuje 4,50 zł. A jest w czym wybierać. Codziennie są nowe smaki. Wśród nich np. prosecco z truskawkami, delicje pomarańczowe, masło palone, orzechy makadamia, słony karmel czy pistacja. Są także opcje dla wegan - np. ryż z jabłkami czy banan.

My oczywiście skosztowaliśmy czekolady i śmietanki (bo w tym lokalu smaki klasyczne są dostępne zawsze). Oba nie były przesłodzone (nota 2,5). Oba bardzo intensywne - po prostu w śmietance czuć śmietankę, a w czekoladzie czekoladę. To ogromny plus. Jeśli chodzi o konsystencję, to lody są zarówno kremowe, jak i delikatnie puszyste. Zatem w dwóch pozostałych kategoriach naprawdę duża piątka.

Lody z Między Wierszami zostawiliśmy sobie na sam koniec, kiedy - delikatnie mówiąc - mieliśmy już serdecznie dość jakichkolwiek lodów. Okazało się jednak, że te lody nawet w takich okolicznościach były najsmaczniejsze. Nasza ogólna ocena to oczywiście 5.

SONIA MRZYGŁOCKA-PYĆ