http://www.szczecin.eu/tour/grudzien_70
Szlak rozpoczyna się przy bramie głównej dawnej Stoczni im. Warskiego (dzisiejsza ul. Antosiewicza 1). . Stocznia była też kolebką robotniczych buntów w 1970/71, a później także 1980 r.
Symbolicznym miejscem jest stoczniowa świetlica, na co dzień razie niedostępna. To tu w 1971 roku doszło do słynnego spotkania Edwarda Gierka, pierwszego sekretarza Komitetu Centralnego PZPR z robotnikami
Materiały IPN
Na skrzyżowaniu ulic Dubois i Sławomira 17 grudnia 1970 r. milicjanci próbowali zablokować tłum demonstrantów zmierzających pod siedzibę PZPR przy placu Żołnierza. Doszło do starć i przerwania milicyjnej blokady.
SKRZYŻOWANIE UL. DUBOIS I SŁAWOMIRA
Poniżej zdjęcia z inscenizacji walk
CEZARY ASZKIEŁOWICZ
CEZARY ASZKIEŁOWICZ
CEZARY ASZKIEŁOWICZ
Siedziba PZPR (dziś sądu) przy placu Żołnierza została podpalona i zdewastowana.
- Widok płonącego 17 grudnia budynku stał się jednym z najbardziej ikonicznych obrazów w powojennej historii Szczecina. Świadczył o odwróceniu dotychczasowego porządku, ale też narodzinach nowego - zbuntowanego miasta - czytamy na stronie projektu.
Komenda Wojewódzka Policji, a w 1970 roku milicji i plac przed nią to miejsce, gdzie polała się krew.
17 grudnia 1970 r. po godz. 15 demonstranci zaatakowali budynek KW MO. Jednym z powodów była również plotka o przetrzymywaniu w budynku aresztowanych stoczniowców, w tym delegacji, która udała się na rozmowy z władzą. Od kul zginęło ti 12 osób, a kilkaset zostało rannych.
KOMENDA WOJEWÓDZKA MILICJI OBYWATELSKIEJ
OLAF NOWICKI
Wieczorem 17 grudnia część demonstrantów przeniosła się z centrum miasta pod gmach obecnego Urzędu Miasta, wówczas działającego jako Prezydium Miejskiej Rady Narodowej przy pl. Feliksa Dzierżyńskiego. Około 300 ludzi zaatakowało gmach.
Atak robotników na areszt i prokuraturę przy ul. Potulickiej nastąpił 17 grudnia około godziny 16. Powodem była nieprawdziwa pogłoska o przetrzymywaniu w areszcie zatrzymanych stoczniowców. Atakujący zostali ostrzelani. Kilka osób zostało rannych, a Zbigniew Semczyszyn, 23-letni robotnik, zginął.
Tu w nocy pochowano 13 ofiar (trzy kolejne pochowane są w innych miastach). Jak czytamy na stroni szlaku: Chowano ich często w sposób niegodny, urągający elementarnej przyzwoitości. W pogrzebie 23-letniego Stanisław Kamacia nie mogła wciąć udziału matka, pracująca na nocną zmianę, a syna w pośpiechu pochowano właśnie w nocy. Rodzice Zbigniewa Semczyszyna, młodego robotnika, który zginął pod aresztem śledczym, nie zostali w ogóle powiadomieni o pogrzebie ich syna. Pochowano go jeszcze przed identyfikacją ciała. Aby się upewnić, czy w grobie leży rzeczywiście on rodzina musiała nielegalnie ekshumować Zbigniewa.
Na cmentarzu, przy drugiej bramie, wyznaczony jest osoby szlak pozwalający odnaleźć groby,
ŁUKASZ WĄDOŁOWSKI
http://www.szczecin.eu/tour/grudzien_70
Tablica stanęła na wysokości miejsca, gdzie co roku 1 maja budowano trybunę dla partyjnych notabli obserwujących pochód. 1 maja 1971 roku przechodzący przed trybuną stoczniowcy rozwinęli transparenty: Żądamy ukarania winnych masakry bezbronnych ludzi, Czcimy poległych podczas wydarzeń grudniowych.
Do legendy przeszedł gest Henryka Toczka, którego brat został w Grudniu 70 zabity. Toczek zatrzymał się przed trybuną i wyciągnął w jej stronę pięć ubraną w czarną rękawicę.
CEZARY ASZKIEŁOWICZ
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze