-Ten grzybek, który wyrósł przy Bramie Portowej to jest ryk rozpaczy, że został zburzony symbol mojej młodości, gdzie się wszyscy umawiali na pierwszą randkę -mówi Marek Ostrowski, autor pracy. -Za chwilę skończą budowę tego ikeowskiego biurowca i mało kto będzie pamiętał, co tam wcześniej stało. A może moja praca zmusi młodego odbiorcę do pomyślenia, dlaczego jest tam taki grzyb?
Pomysł podpowiedziała koleżanka. Po zburzeniu ''grzybka'' betonowego rozmawiali o tym, że go szkoda. I jak fajnie byłoby, gdyby wyrósł tam grzybek naturalny.
-Maszt Maciejewicza sam w sobie stanowi miejski żart -stwierdza Marek Ostrowski. -Czy nie wygląda jak biały wieszak na bieliznę, który stoi w środku gigantycznej otwartej przestrzeni? Szukajmy miejsca dla tych elementów nad rzeką.
Pomysł Lecha Karwowskiego, dyrektora Muzeum Narodowego, żeby maszt przenieść na Łasztownię, obok Muzeum Morskiego, został oprotestowany przez środowisko marynarskie.
Marek Ostrowski był świadkiem jak montowano iglicę na katedralnej wieży. Kilka dni musiała poczekać na ziemi, ponieważ warunki atmosferyczne nie pozwalały na jej montaż. -I ci mieszkańcy, którzy to obserwowali trochę się z nią zżyli, prawie mogli jej dotknąć- pamięta architekt. -Kiedy stanęła na górze, stała się dla zwykłych ludzi nieosiągalna. Żeby tam wejść trzeba mieć przepustkę. No i zastanawiam się, dlaczego ksiądz takiego trójkątnego kształtu nie przystroi, żeby to była nasza miejska choinka na wysokościach. Ci wspinacze ze zdjęcia mogliby na niej wieszać bombki, lampki, gwiazdę
Między wieżami kościoła p.w. Serca Jezusowego i Garnizonowego na linie przechadza się mężczyzna. -W miastach do pół miliona to jest naprawdę rzadkość, że w jednym miejscu kościół stoi koło kościoła- mówi autor zdjęcia. -A jak na to miejsce patrzę, to widzę dwa wysokie punkty, wśród dosyć niskiej zabudowy. I aż się prosi, żeby rozciągnąć między nimi sznurek. Przewodnik Przemek Głowa opowiedział mi, że przedwojenna szczecinianka chodziła po linach między budynkami. Pomysł powrócił.
-To bardziej osobiste zdjęcie. Ale latarnia jak najbardziej szczecińska- mówi Marek Ostrowski.
Jest szczecinianinem (rocznik 1977), z wykształcenia architektem, współzałożycielem Studia SO.D.A, asystentem w Instytucie Architektury i planowania Przestrzennego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego. Muzykiem zespołu Mizeria. W rozmowie z ''Gazetą'' pytany o ocenę estetyki Szczecina, stwierdził: -Łączymy prowincjonalizm z ikonami architektury wielkomiejskiej. Przy wjeździe ma się wrażenie, że to jest milionowa metropolia. Mamy taki ''parawan'' z Zamku, Wałów Chrobrego, Odry. A jak się za ten parawan wjedzie to się okazuje, że to jest kameralne miasto. W końcu dzieje się to, czego przez lata jako naród się baliśmy: burzymy to, co już stoi. Np. w miejscu po sklepie Jowisz przy Monte Cassino stanął kawałek niezłej architektury, łączący stare z nowoczesnością.
Marek Ostrowski: -Największym problemem w Polsce jest brak konsultacji społecznych, jakie są prowadzone wszędzie na świecie, kiedy ma powstać jakiś nowy budynek, znaczący dla miasta. Gdyby takie spotkania się odbywały, to też świadomość estetyczna była większa. Tymczasem my jako społeczeństwo jesteśmy tylko odgórnie informowani co powstanie. Tak było np. w przypadku tego 140-metrowego wieżowca w miejscu Dany, która była świetnym połączeniem nowoczesnej architektury z lat 70. z przedwojenną zabudową jej części. Jako architekt wiem, że na etapie robienia projektu budowlanego pewne rzeczy musiały się zmienić w nowej filharmonii, bo nie da się z czystego szkła wybudować takiego wielkiego budynku. Jako mieszkaniec chciałbym zobaczyć co teraz tak naprawdę tam stanie, a nie tylko kartonowy biały model.
Jak się pojedzie do Berlina, to nie dość, że w płotach otaczających place budowy są wycinane dziury, żeby mieszkańcy mogli patrzeć na postęp prac, to jeszcze na tych płotach są wywieszane na bieżąco aktualizowane wizualizacje.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze