To gołąb, który naprawdę robi wrażenie. Wielkością bardziej niż gołębie przypomina dorodną kurę. Waży nawet ponad kilogram, a rozpiętość jego skrzydeł to prawie metr. Olbrzym nie lata, bo jest za ciężki. Gołębie te znane były już za czasów Cesarstwa Rzymskiego.
Bardzo oryginalny ptak, charakteryzuje go ogromne wole.
Jego cechą charakterystyczną jest pulsująca szyja. Kiedy ptak stoi, fragment jego szyi wygina się samoistnie do przodu i do tyłu. Rasa została wyhodowana w przedwojennym Stargardzie i jest charakterystyczna dla naszego regionu. ''Podpatrzyli'' ją także Niemcy, którzy podobne okazy uzyskują u siebie.
Nie ma szans na spotkanie go w naturalnym środowisku. Jest potomkiem gołębia skalnego, jednak jego obecny wygląd, na który składają się kręcone piórka jest w pełni dziełem hodowców. Występuje w kilkunastu kolorach, jednak najbardziej efektowny jest czarny i biały.
Jego głowa porośnięta jest długimi sterczącymi piórami. Kiedy perukarz chodzi jego czupryna jest postawiona na sztorc i widzi tylko wprost do przodu. Odchyla ją tylko kiedy je.
Mimo, że ubarwieniem przypomina typowego gołębia (może być szary, biały, brązowy) to nie sposób nie zauważyć jego wyjątkowej cechy - pawiego ogona, które zawsze jest rozłożony. Pawik jest wg hodowców doskonałą ozdobą ogródków, ponieważ prawie nie lata, za to dumnie kroczy po trawniku prezentując swój wachlarz.
Rasa prawdopodobnie pochodzi z Azji, jednak gołąb ten przez wieki był hodowany we Francji. Ma charakterystyczny dziób zawinięty do dołu.
To jedna z najstarszych ras gołębi niemieckich. Ma wypukłe czoło i koronkę z rozetą. Nazwy nie trzeba tłumaczyć, pochodzi od specyficznego ubarwienia głowy. Jest drobna, waży nie więcej niż pół kilo, sprawnie lata.
Pochodzi z Węgier. Nazwa jest skrótem od Kiskunfelegyhaza - małego miasteczka na Nizinie Węgierskiej, gdzie rasa ta została wyhodowana w XIX wieku. To ptak żywy ale ufny w stosunku do człowieka. Dużo je.
Rasa wyhodowana w Szczecinie przed wojną. Latały jako gołębie pocztowe ale tylko w specjalnej kategorii - na trasach do 30 km, podczas, gdy typowe ''pocztowce'' potrafią pokonać nawet 700 km za jednym razem.
Kiedyś w Szczecinie żyło ich na wolności kilka tysięcy. Do Polski zostały sprowadzone w XVIII wieku z Wiednia.
Zostały wyhodowane specjalnie po to, by imitować mewy. Ich cechą charakterystyczną poza biało - szarym ubarwieniem są tzw. ''łapcie'', czyli długie pióra przy nogach.
To gatunek kury. Obdarzone bujnymi piórami na głowie oraz brodą kiedyś hodowane były na wsiach i przy dworkach.
Jest kurą czubatą ale jej nazwa pochodzi od piór, które są bardzo miłe w dotyku, przypominają jedwabistą sierść. Podobno europejscy marynarze, którzy po raz pierwszy zobaczyli tę kurę w Chinach określili ją jako skrzyżowanie kury z królikiem.
To prawdziwa rekordzistka wśród kur. Kogut może ważyć nawet do 5 kg. Mimo, że są wielkie, znoszą bardzo małe jaja.
Królik norymberski czerwony ma kolor wiewiórki i zachowuje się jak pies. Na widok człowieka radośnie stawia uszy, rusza nosem i staje na dwóch łapach. Pozwala się głaskać i przytulać, jeżeli kogoś pokocha to potrafi wiernie skakać przy nodze. Jest bardzo czysty - załatwia się zawsze w to samo miejsce, nigdy w pobliżu własnej spiżarni.
Wystawa na MTS będzie czynna w niedzielę od godz. 7 do 15. Bilety kosztują 15 i 5 zł (ulgowe).
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze