Coraz więcej pięknych fontann. Znasz wszystkie?

Powstanie w tym roku w miejscu basenu ppoż. (projekt powyżej). Ma być gotowa do 15 sierpnia. W najbliższych dniach konsorcjum ?GUTKOWSKI - GUTKOWSKI? z Leszna przejmie plac budowy. Kształt fontanny jest wzorowany na fragmencie neogotyckiej fasady kościoła garnizonowego, a dokładniej jednego z łuków nad wejściem do świątyni. Tryskająca woda będzie miała kształt łuków, które stworzą swoista bramę wodną. Przez środek fontanny będzie biegła kładka, po której będzie można przejść. Strumienie wody będą podświetlone. Teren wokół zostanie zagospodarowany, pojawi się zieleń, ławki i nowe oświetlenie. Fontanna będzie wpisana w kwadrat o boku ok. 17 m. Głębokość niecki wyniesie 1,70 m, a powierzchnia lustra wody to 279 m kw. Wykonawca musi wyburzyć istniejący basen ppoż. i rozebrać ogrodzenie. A następnie wybudować nową fontannę wraz z zapleczem technicznym.

Inwestycja powstanie w ramach programu przebudowy basenów przeciwpożarowych. Koszt budowy - ponad 2 mln zł.

Jedna z bardziej urokliwych fontann. Powstała w 1935 r. w rozbudowującym się ogrodzie różanym. Autorem ?Ptasiej studni? z charakterystycznymi gęsiami zrywającymi się do lotu jest niemiecki artysta Kurt Schwerdtfeger (1897-1966), który po studiach osiedlił się w Szczecinie i tu od 1925 roku kierował klasą rzeźby w Szkole Rzemiosł Artystycznych. Różanka i fontanna przetrwały do lat 70. XX w. Popadały jednak w coraz większą ruinę. W końcu pozostała tylko zachwaszczona łąka. Już na początku tego stulecia, po kilku latach starań miasto w końcu zdecydowało się ją odtworzyć. Nowa Różanka otwarta została w 2007 r. Jest w niej ponownie ?Ptasia studnia?. Do zachowanych trzech korpusów ptaków dorobione zostały szyje z głowami. Czwarty ptak został odtworzony od podstaw. I jeszcze jeden szczegół związany z fontanną na różance - w latach powojennych po środku ogrodu istniała jeszcze jedna fontanna - prosty, zwykły wodotrysk, którego przed wojną nie było. Nie ma go również i teraz.

Najstarsza i dla wielu najpiękniejsza fontanna w Szczecinie. Dolny basen ma kształt czterolistnej koniczyny. W czterech bokach fontanny znajdują się nisze z wykrzywionymi w okropnym grymasie twarzami satyrów i misami w kształcie muszli. Całość wieńczy rzeźba orła. Woda leci z dziobu ptaka i ust satyrów.

Wykonana została w piaskowcu w 1732 r. przez rzeźbiarza Johanna Konrada Kocha oraz kamieniarza Angerera według projektu berlińskiego architekta Johanna Fryderyka Graela. Uruchomiona 15 sierpnia 1732 była jednocześnie częścią pierwszego fragmentu szczecińskiego wodociągu prowadzącego ze Wzgórz Warszewskich. Wodociąg zniszczono podczas oblężenia miasta w 1813 r. Niewiele brakowało, by i fontanna zniknęła z krajobrazu miasta. Przez kilka lat elementy rzeźby magazynowano na Łasztowni. Dopiero w latach 60. XIX w. staraniem Jamesa Friedricha Hobrechta została odnowiona i ponownie podłączona do wodociągu miejskiego. Wtedy też rzeźbę otoczono ozdobną kratą, która ochraniała ją do 1935 r. Fontanna przetrwała wojnę i uruchomiono ją już w lipcu 1945 r. Potem przez długie lata niszczała.

Gruntownie wyremontowana została w 2006 r. Rzeźba została oczyszczona, brakujące elementy odtworzone (m.in. ułamany dziób zwieńczającego fontannę orła). Wymieniona została infrastruktura wewnątrz fontanny. Dookoła stanęła barierka ochronna wykonana na wzór historycznego ogrodzenia. Zmieniła się też nawierzchnia wokół zabytku - w miejsce płyt chodnikowych pojawiła się granitowa kostka. Remont kosztował prawie 600 tys. zł. Pieniądze pochodziły z budżetu miasta.

Znajduje się na tyłach Urzędu Miejskiego. Nagi chłopiec (ale z niewielkim kapelusikiem na głowie) samotnie siedzi na kamieniu. W ręku trzyma harmonię, usta ma otwarte (pewnie śpiewa), oczy wzniesione ku górze. Rzeźba wykonana została w 1925 r. według projektu znanego rzeźbiarza i medaliera działającego w Berlinie Hermanna Hosaeusa (na fontannie jest jego sygnatura).

Jedno z najlepiej rozpoznawalnych miejsc w Szczecinie. Fontanny w al. Papieża Jana Pawła II (wcześniej - Jedności Narodowej) powstały w połowie lat 70. Ówczesny prezydent Szczecina Jan Stopyra tak to wspominał w ?Gazecie? w 2004 r.: ?Ja osobiście kazałem je wybudować ok. 1976 r. Wcześniej pojechaliśmy do Drezna, żeby oglądać tamtejsze fontanny. Z trudem zdobyłem brąz na dysze, bo wtedy brązu używało się tylko dla wojskowych celów. Zostało to potraktowane jako zbytek. W Komitecie Wojewódzkim [PZPR - red.] nie chcieli mi potem ręki podać. Ale chciałem zbudować w mieście coś, co by stanowiło jakąś atrakcję i polski akcent. Podczas otwarcia ktoś rzucił na fontanny wiązankę biało-czerwonych goździków?.

Od 2004 r. fontanny i sama aleja przechodziły remonty. W 2005 r. niecki zostały uszczelnione, zainstalowane nowe wylewki (w sumie około 40), położone zostały nowe kafelki. Remont kosztował 306 tys. zł. Dwa lata później, z okazji finału The Tall Ships? Races w Szczecinie, odnowiona została także aleja. Stanęły nowe pawilony gastronomiczne zaprojektowane przez Pracownię Projektową Akcent, powstała ścieżka rowerowa, położone zostały nowy płytki chodnikowe. Także w 2007 r. wyczyszczona została rzeźba marynarza, która stoi w alei od strony Pl. Grunwaldzkiego

Nazwa (początkowo złośliwa, teraz raczej sympatyczna) pochodzi od imienia prezydenta Bartłomiejowi Sochańskiego, za którego kadencji (1994-1998) nieestetyczny basen ppoż. przeobraził się w okazałą fontannę. Powstała w 1998 r. pod sam koniec kadencji Sochańskiego według projektu Małgorzaty Has-Nogal. Początkowo część mieszkańców miała za złe Sochańskiemu ?marnowanie? publicznych pieniędzy (do dziś niektórzy wypominają Sochańskiemu, że poszło na to 3 mln zł, sam Sochański mówi o 500 tys. zł). Szybko jednak stała się ulubionym miejscem spacerów i odpoczynku całych rodzin. Dziś trudno wyobrazić sobie Jasne Błonia bez tej fontanny. I ma tę niezaprzeczalną zaletę, że jest dostępna i dość odporna na odwiedziny dzieci, które chętnie przemierzają otaczające ją murki a nawet wchodzą do środka.

Najnowsza, najnowocześniejsza, pierwsza multimedialna fontanna w Szczecinie. Powstała w miejscu basenu ppoż. jako atrakcja przy nowym Teatrze Lalek Pleciuga. Z 35 gejzerów woda wyrzucana jest na wysokość do 1,5 metra. Od wiosny do jesieni wieczorami odbywają się tu spektakle światła i muzyki. Od chwili otwarcia w maju 2011 r. budzi duże zainteresowanie mieszkańców. Kosztowała 3,5 mln zł.

Rzeźba fontanna Ryszarda Wilka tuż przy banku Pekao S.A. Stoi od 1998 r. Sfinansowana ze środków banku i UM. Początkowo była zraszana wodą, ale z czasem zaprzestano tego (przyłącze wodne do niej znajduje się w banku i podobno włączanie wody komplikowały procedury bankowe). To nie spodobało się artyście. ?- Na propozycję, żeby tam posadzić kwiatki, oburzył się jeszcze bardziej - mówiła ?Gazecie? w lipcu 2010 r. Joanna Kozakowska z wydziału kultury Urzędu Miasta. - Podjęłam już rozmowy z konstruktorem, który ma przygotować nowy system nawadniania i oświetlenia obiektu. W pierwotnym projekcie były jeszcze trzy ławeczki. Chyba nigdy tam nie stanęły. A być może, gdyby były, zmieniłyby kontekst miejsca??

Powstała wraz z budową Wałów Chrobrego na początku XX w. Najpierw zbudowane zostały oba pawilony widokowe oraz środkowy taras a także obie latarnie. Niedługo potem wzniesione zostały gmachy dzisiejszego Muzeum Narodowego i Urzędu Wojewódzkiego. Przed 2013 r., kiedy w Szczecinie ponownie odbędzie się finał The Tall Ships? Races, planowany jest remont fontanny.

Znajduje się nieopodal kaplicy cmentarnej. Ponad 10 lat temu firma Dorbud (ta sama, która budowała ?bartłomiejkę?) przeprowadziła jej gruntowny remont (za 500 tys. zł). Wymieniono całą instalację hydrauliczną i wstawiono nowe pompy. Basen został pokryty nową warstwą hydroizolacyjną. Konstrukcja fontanny pokryta została warstwą mrozoodporną, a także środkiem hamującym rozwój glonów.

Jedno z tych miejsc, które wymienia się jako przykład tworzenia przestrzeni przyjaznej mieszkańcom. Firma Calbud oprócz domów zadbała również o otoczenie - estetyczne alejki, plac zabaw, roślinność. Znalazło się miejsce także dla fontanny-rzeźby autorstwa Wiesława Domańskiego przedstawiającą kobietę zwieńczoną magnoliami. ?- Chcieliśmy, żeby na naszym osiedlu powstało coś radosnego, coś, co spodoba się również dzieciom - mówił w lipcu 2010 r. Edward Osina, prezes Calbudu. - I rzeczywiście to one szczególnie radośnie zareagowały na tę fontannę. Bardzo dobrze się przy niej czują, chcą się obok niej bawić. To ich postawa spowodowała, że rzeźba została też szybko zaakceptowana przez dorosłych. Teraz ludzie cieszą się, że mają coś ładnego, co wyróżnia ich na tle innych osiedli.? I jeszcze jedno szczególne zdanie Edwarda Osiny: ?Na przykładzie Fontanny Magnolii mogę powiedzieć, że ludzie chcą sztuki w przestrzeni miasta.?

W miejscu poniemieckiego basenu ppoż. powstała duża (700 m kw.) podświetlana fontanna. To był pierwszy tak wyraźny i tak mocno związany z nowym wizerunkiem miasta akcent strategii Floating Garden (wieczorami fontanna podświetlana jest w barwach Floating Garden). Dookoła fontanny powstały nowe alejki, ławeczki, dwa placyki zabaw (dla najmłodszych i trochę starszych dzieci) wyposażone w piaskownice, zjeżdżalnie i huśtawki. Na przebudowę całego skweru miasto wydało 4,5 mln zł. Otwarta w czerwcu 2010 r.

Stoi po środku deptaka. W letnie wieczory chętnie oblegana przez zbierającą się tutaj młodzież. Powstała wraz z całym deptakiem w 2000 r. według projektu biura projektowego Urbicon.

Jeśli przyjmiemy, że fontanną jest każdy wodotrysk, to należy odnotować także ten na jeziorku Rusałka w parku Kasprowicza. To chyba najwyższa fontanna w Szczecinie. Oraz, dość podobny - na stawie Brodowskim (patrz poniżej).

Przy okazji fontann nie sposób nie wspomnieć i o tej, której już nie ma. O ścianie płaczu. Stała przy al. Wojska Polskiego (na łączniku z ul. Królowej Jadwigi i Ściegiennego). To było jedno z bardziej charakterystycznych miejsc powojennego Szczecina - wyłożona mozaiką ściana, po której woda spływała do betonowego basenu. Nie wszystkim się podobała, ale stanowiła świetny punkt orientacyjny. Do dziś wielu mieszkańców mówi ?przy dawnej ścianie płaczu?. Powstała w latach 70. Przetrwała do początku XXI w. W 2001 r. Szczecińskie Centrum Renowacyjne postanowiło ją zburzyć. Dlaczego? ?- Myśl, żeby zachować i odrestaurować ?ścianę płaczu?, nie pojawiła się nigdy - mówił ?Gazecie? w 2001 r. ówczesny szef SCR-u Paweł Frąckowiak. - Kosztowałoby to więcej niż nowy obiekt tego typu. Najbardziej przekonało nas jednak, że stara fontanna była faktycznie toaletą, śmietnikiem, zasłoną dla amatorów picia pod chmurką. Nikt nie sygnalizował nam specjalnej melancholii do miejsca w takim stanie.? Tyle prezes SCR. Zamiast ściany płaczu SCR zaserwował nam coś dziwnego - niby fontannę w formie przewróconego, dzbana bez ucha na stoliku (patrz poniżej). Miejsce z dzbanem otwierano z wielką pompą w lutym 2002 r. Wstęgę przecinał wiceprezydent Szczecina Andrzej Mickiewicz. Dzban jednak szybko skradziono i po pseudofontannie nie ma śladu. Dziś zapewne już nikt nie ośmieliłby się burzyć ściany płaczu.

Powstała wraz z centrum handlowym. Klientom daje wrażenie przebywania w miłym, naturalnym otoczeniu.

Najsłynniejszy pomnik-fontanna Szczecina (dla wielu również najważniejszy i najpiękniejszy) - Sedina. Stała przed wojną na dzisiejszym pl. Tobruckim (dawniej Markt Platz). Prace nad najokazalszą rzeźbą Ludwiga Manzla rozpoczęły się w 1894 r., a zakończyły cztery lata później. Znajdująca się na szczycie pomnika postać Sediny miała ok. 3 m wysokości. Na ramieniu trzymała element ożaglowania, drugą ręką przytrzymywała kotwicę. Poniżej znajdował się fragment dziobu statku, na którym wsparty był Merkury, bóg handlu. Spod rzeźby spływała woda, obmywając kamienie cokołu. Cały pomnik otoczony był rzadkimi okazami roślin. Został zdemontowany podczas II wojny światowej. Po Sedinie pozostały piękne kaskady i baseny, i puste miejsce, które kiedyś ozdobiono kotwicą.

Jeszcze jedno wspomnienie po fontannie. Rzeźba słonia to również dzieło Kurta Schwerdtfegera (tego samego, który zaprojektował ?Ptasią studnię? w Różance. Stoi na skwerze między ulicami Poznańską i Szczecińską. Była częścią fontanny. Słoń stał pośrodku niewielkiego oczka wodnego. Woda tryskała z ustawionej wówczas na sztorc, a nie jak teraz zawiniętej, trąby. Rzeźba kilkakrotnie była remontowana. Po jednym z remontów zmieniono kształt trąby na obecny. Jak czytamy na stronie www.warszewo.pl jeszcze w latach 80. basenik służył okolicznym dzieciom do pluskania. W 2004 r. rzeźbę odnowiono, basenik został zlikwidowany.

Dopiero powstanie. To następny w kolejności basen ppoż., który miasto chce zamienić na fontannę. Wcześniej z krajobrazu miasta zniknęły baseny przy nowej Pleciudze, na skwerze Janiny Szczerskiej, a jeszcze wcześniej na Jasnych Błoniach. Wszędzie tam powstały fontanny. W kolejce czekają baseny na pl. Zwycięstwa i własnie ten na pl. Batorego. Na razie ten ostatni nie wygląda pięknie. A przed wojną znajdował się tutaj piękny basen z fontanną. Przypomnijmy, że to ?Gazeta? w 2006 r. rzuciła hasło, aby zamienić baseny ppoż. w fontanny.