-Nie lubię dosłownego traktowania tematu, mam potrzebę dążenia do abstrakcji. Czułam więc natłok myśli, że przyjdzie mi na plenerze w Szczecinie malować architekturę, żeby się wpasować w zadanie postawione przez kuratora- mówi Mira Skoczek-Wojnicka, malarka i graficzka z Krakowa. -Stąd powstał obraz z kobietą, która ma Zamek Książąt Pomorskich na głowie (zatytułowany <Szczecin mam na głowie>).
Komponując obrazy jak collage Mira Skoczek-Wojnicka prowadzi dialog współczesności z przeszłością. Ukończyła grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz studia podyplomowe z konserwacji architektury na Politechnice Krakowskiej. Na zdjęciu Collage Szczeciński I
Na mnie, człowieku z Krakowa, wywiera wrażenie ta woda, która robi Wenecję ze Szczecina - zachwyca się malarz Iwo Birkenmajer, który mówi, że patrzenie urbanistyczne niejako ma we krwi, po mamie architektce. Pokazywał swoje obrazy na całym świecie, m.in. w Rzymie, Florencji, Nowym Jorku, Wiedniu, Brukseli, Zagrzebiu. Uczestniczył w trzech wyprawach na Spitsbergen, z których przywiózł serię pejzaży polarnych. Na pejzażu, który namalował w Szczecinie jest <Godzina 5:52 nad Wyspą Grodzką>.
Michał Cander z Bydgoszczy (m.in. finalista konkursu <Obraz roku 2003> miesięcznika <Art.&Business>) zobaczył w Szczecinie pięknie położone miasto.
Na jego <Widoku z Wałów Chrobrego II> rozciąga się błękitne rozlewisko Odry, hen aż do równie błękitnego nieba. -Ta przestrzeń sugeruje bliskość dalekiego świata za morzem, który zawsze tak intryguje- mówi Michał Cander.- Choć wiem, że do morza jest stąd jeszcze daleko.
Zamek Książąt Pomorskich na tle zaniedbanych kamienic skojarzył się Michałowi Canderowi z... tortem. Słodkie skojarzenie miała też Halina Nowicka, która po wizycie w Różance namalowała <Różany tort>.
-Byliśmy w Różance za krótko- mówiła zachwycona szczecińskimi różami. Maluje bardzo dekoracyjnie, w charakterystycznie migotliwej konwencji impresjonistycznej. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi projektowanie ubioru i malarstwo.
Kuratorka pleneru Monika Krupowicz z Kirillem Datsoukiem, reprezentantem klasycznej petersburskiej szkoły malarskiej (synem słynnego malarza V.K. Datsouka) nawiązała współpracę, kiedy szukała malarza, który maluje chleb. Martwa natura z chlebem to jeden z fascynujących go tematów, który jak mówi, jest typowo słowiański. - Ale kiedy dostałem zadanie <Szczecin między nami> to poczułem, że to są statki na Wałach Chrobrego, które wydobywają ze Szczecina XIX w., który tak lubię w malarstwie - mówi. - . Choć historycznie jesteśmy związani np. tym, że tu się urodziła caryca Katarzyna.
-Godzinami mogłam stać i patrzeć na pływające tu barki- mówi Magdalena Micek-Jakubowska. -Pochodzę z Gdańska, klimat jest podobny, ale u nas nie można wejść wyżej i z takiej perspektywy jak tu w Szczecinie na taki widok spojrzeć. Jestem malarzem realistycznym, ale bardziej fascynują mnie klimaty, które już były, nostalgiczne. Dlatego znawcy zorientują się, że <Barkom na Odrze> nadałam kształty ze starych zdjęć.
Przysadziści sympatyczni rowerzyści <triumfalnie dosiadający roweru> u stóp Wałów Chrobrego na obrazie <Niedzielna wycieczka> to charakterystyczni bohaterowie malarstwa Adama Marczukiewicza z Krakowa. Traktowani z charakterystyczną dla artysty ciepłą kpiną. -Szczecin ma piękne ścieżki rowerowe, z perspektywy których można zwiedzać miasto- zachwyca się już poważnie artysta. W latach 1988-90 był asystentem na Wydziale Grafiki akademii Sztuk Pięknych. W 1990 r. postanowił, że zajmuje się wyłącznie malarstwem.
-Mój wuj pływał na Batorym- mówi Lidia Molinski, która urodziła się w Szczecinie, ale mieszka w Austrii. Tam studiowała na Uniwersytecie Sztuk Stosowanych w Wiedniu. -Żona marynarza to ciekawy wątek. Kobieta, która czeka i marzy. Na moim obrazie <Żona marynarza> leży na kładce Trasy Zamkowej i czeka kiedy maż wpłynie do portu.
Laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Szczecina 2010 Anna Wojsznis, która uprawia sztukę zaangażowaną, namalowała widok na Zamek i Trasę Zamkową, który zatytułowała <W hołdzie drzewom>. I dołączyła jeszcze w formie załącznika mniejszy obraz z ... samosiejką.
-Żeby nie ten problem, że chcą wyciąć drzewa z zamkowej skarpy, tytuł byłby w hołdzie tym, którzy odbudowali Zamek Książąt Pomorskich- mówi. -Bo ten Zamek powstał jak feniks z popiołów. Ja pamiętam jak on był w ruinie. Ale dopiero jak konstruowałam ten obraz, jak pracowałam nad aksjonometrią, nad detalem, zobaczyłam jaką tytaniczną pracę musieli zrobić. W Szczecinie piękno tkwi w szczegółach.
-Ja nie musiałem szukać tematu. Wszystko jest niedaleko. Wystarczy, że się wychylę- mówi szczeciński malarz Jarosław Eysymont, który ma pracownię i galerię w podwórku przy al. Piastów 75 (wcześniej tu pracował jego ojciec, też malarz, Tadeusz Eysymont). I stał się piewcą szczecińskich podwórek, malowanych w ciepłych szarościach i z niezwykłym światłem. Na zdjęciu obraz zatytułowany <Podwórko przy Ściegiennego>.
-W Szczecinie z łatwością można znaleźć podwórka, które tak samo wyglądają od 40 lat- mówi Jarosław Eysymont. -Mają specyficzną szarość elewacji. Szczecin jest cudownym miastem, ale niewydobytym. Jestem wrośnięty w ten klimat.
Na zdjęciu obraz <Podwórko>
Wernisaż w Galerii Kapitańskiej połączony był z rautem z okazji 20-lecia Przedsiębiorstwa Budowlanego Calbud, które dla uczczenia jubileuszu sfinansowało plener malarski <Szczecin między nami>. Pierwsze obrazy zostały już zakupione przez gości. Malarz Ryszard Miłek tłumaczył tutejszemu biznesowi: -Kiedy amerykańskiemu impresjoniście Whistlerowi kupiec skarżył się, że obraz jest drogi, odpowiadał: <Proszę pana pan nie kupuje tego obrazu, pan kupuje 30 lat mojej pracy, talentu i wysiłku>.
Malarstwo w Galerii w podwórku przy ul. Kapitańskiej 2 pozostanie do 10 października.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze