W wielkich kadziach mieszanie są składniki ciasta drożdżowego - mąka, jajka, drożdże, mleko, aromat waniliowy. Wszystko naturalne, jak zapewniają piekarze. Nie ma spulchniaczy ani żadnej chemii. Ciasto jest mieszane i ugniatane przez maszynę. Potem metalowy garnek na kółkach jedzie do kolejnego stanowiska.
Kolejny piekarz wyjmuje porcje ciasta. Waży je, mierzy i ugniata. By było jednolite i miało wielkość w sam raz do dalszej obróbki. Ciastowa kula nazywa się kęsem.
Kęsy ciasta kładzione sa na tacę i wędrują do dzielarki. To maszyna, która w kilka sekund dzieli duży kawał ciasta na kilkanaście równych kulek.
Potem są ręcznie formowane i przyklepywane drewnianą tacą. Bo dobry pączek musi być lekko spłaszczony z góry i z dołu.
Uformowane pączki trafiają do komory garowej, gdzie utrzymuje się temperaturę ok. 40 st. C. Tu ciasto rośnie przez ok. 40 min a pączki, których głównym składnikiem są drożdże, dwukrotnie zwiększają swoją objętość.
Wyrośnięte pączki są przewożone do następnej sali. Tu każdy po kolei jest wrzucany do blaszanej wanny z olejem, o temperaturze ok. 180 st. C.
Pieką się do czasu, aż nabiorą charakterystycznego brązowego koloru. Wtedy trzeba je przewrócić na drugą stronę.
Pączek nie może być pusty w środku. Na wyposażenie do w to, co większość z nas lubi najbardziej nadchodzi moment kiedy wypieki zostaną wyjęte z gorącego tłuszczu i nieco ostygną. Wtedy pączki nabija się na dozownik i pompką wtłacza się do środka ajerkoniak, budyń czy dżem różany - co kto lubi.
Nadziane smakołyki lądują w misce z lukrem. Te z ajerkoniakiem maczane są w czystym lukrze, reszta w takim ze skórką pomarańczową.
Dla pączków z nadzieniem różanym to koniec trasy. Te z ajerkoniakiem czeka jeszcze polewanie czekoladą. W cukierni Woźniak robi to sam właściciel - Wacław Woźniak.
- Podczas całej nocy szaleństwa zdarza mi się zjeść jednego pączka - przyznaje nieśmiało.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze